امام سجاد (ع):
«بار خدایا، ما آشناى این ماه‌ایم، ماهى که ما را بِدان شرف و منزلت دادى و به برکت نعمت و احسان خویش روزه داشتن‌اش را توفیق دادى، در حالى که مردمان شقى قدرش را نشناختند و شوربختى خویش را از فضیلتش محروم ماندند.
اى خداوند، تو بودى که ما را برگزیدى و به شناخت این ماه توفیق عنایت کردى و به سنت آن راه نمودى. تو بودى که ما را توفیق روزه داشتن و نمازگزاردن ارزانى داشتى، هر چند ما قصور ورزیدیم و اندکى از بسیار به جاى آوردیم.
بار خدایا، حمد تو راست در حالى که به بدکردارى خویش اقرار می‌کنیم و به تبهکارى خویش معترف‌ایم. براى رضاى توست اگر در این اعماق دل‌مان پشیمان شده‌ایم و از سر صدق از تو پوزش مى‌طلبیم. پس در برابر قصورى که در این ماه در طاعت تو ورزیده‌ایم، ما را پاداشى ده که به یارى آن بر فضیلت مرغوب دست یابیم و آن اندوخته‌هاى گوناگون را که به آن مشتاق شده‌ایم بستانیم.
عذر تقصیر ما را در اداى حق خود بپذیر و عمر ما را تا رمضان دیگر دراز کن. و چون به رمضان دیگر رسیدیم، یاری‌مان ده تا آن‌سان که سزاى خداوندى توست عبادتت کنیم و ما را به منزلتى رسان که سزاوار طاعت توست و به چنان اعمال شایسته‌اى برگمار که اداى حق تو را در این رمضان و رمضان دیگر، بایسته باشد.
بار خدایا، در این ماه اگر قصد گناه کرده‌ایم، یا مرتکب آن شده‌ایم، یا به عمد خطایى از ما سر زده، یا از سر فراموشى ستمى بر خود روا داشته‌ایم، یا پرده حرمت دیگرى را دریده‌ایم، بار خدایا بر محمد و خاندانش درود بفرست و گناه ما در پرده اغماض فرو پوش و ما را عفو کن و در برابر دیدگان شماتت‌کنندگان قرار مده و زبان طاعنان در حق ما دراز مگردان و ما را به رأفت پایان‌نیافتنى و فضل و کرم نقصان‌ناپذیر خود به کارى برگمار که خطاهایى را که در این ماه مرتکب شده‌ایم و تو آن را نپسندیده‌اى، از میان ببرد یا فرو پوشد.
بار خدایا، درود بفرست بر محمد و خاندان او. ما از سپرى شدن رمضان اندوهگین‌ایم، تو ما را بر اندوه این فراق پاداش خیر ده و این روز عید و روز روزه گشادن را بر ما مبارک گردان. چنان کن که روز عید از شمار بهترین روزهایى باشد که بر ما گذشته و عفو تو را به سوى ما آورده و گناه ما را زدوده است. بار خدایا، گناهان آشکار و نهان ما را بیامرز.
اى خداوند، با به پایان رسیدن این ماه، ما را از لوث گناه پاک نماى و با رفتن‌اش، از ورطه گناهان بِرَهان و از نیکبخت‌ترین کسانى قرار ده که در آن به عبادت تو پرداخته‌اند و نصیب‌شان از همه بیشتر بوده و بیش از همه از آن بهره یافته‌اند.
اى خداوند، ما در این روز فطر، روز عید و شادمانى مؤمنان، روز اجتماع مسلمانان به گرد یکدیگر، از هر گناه که مرتکب شده‌ایم و از هر کار زشت که زین پیش از ما سرزده، و از هر خیال بد که در دل خود پنهان داشته‌ایم، توبه می‌کنیم، توبه کسى که در دل خیال بازگشتش به گناه نیست و بار دیگر به گناه بازنگردد توبه‌اى بی‌بازگشت، عارى از هرگونه شک و ریب. بار خدایا، چنین توبه‌اى را از ما بپذیر و از ما خشنود شو و ما را در آن توبه ثابت‌قدم گردان.» (صحیفه سجّادیه: بخش‌هایی از نیایش 45)
یادداشت‌ها:
ـ صحیفه سجّادیه. ترجمه عبدالمحمد آیتی. (1375). چاپ دوم. تهران: سروش.